Απροσάρμοστοι - Αφιέρωμα στον Παύλο

Αν και καθυστερημένα, λόγω συγκεκριμένων ευχάριστων γεγονότων του Σαββατοκύριακου, ιδού οι εντυπώσεις μου από μια ακόμη συναυλία:

Πέμπτη 05/06/2008
Στον υπέροχο συναυλιακό χώρο της Μονής Λαζαριστών εμφανίστηκαν οι "Απροσάρμοστοι" σε μια συναυλία αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο, τα τραγούδια του οποίου ακούγονται, συγκινούν και παραμένουν επίκαιρα και καυστικά ως τις μέρες μας και από ότι φαίνεται και για πολλά χρόνια ακόμα.

Η "απροσάρμοστη" παρέα Αλέκος Αράπης (μπάσο - φωνή), Οδυσσέας Γαλανάκης (κιθάρα - φωνή), Κυριάκος Δαρίβας (drums) και οι Νίκος Ζιώγαλας, Φίλιππος Πλιάτσικας, Ηλίας Ζάικος, Δημήτρης Πουλικάκος και Γιάννης Γιοκαρίνης, έδωσαν όλη τους την ψυχή στις εκτελέσεις των τραγουδιών, αγκάλιασαν και ζέσταναν τους 1000 περίπου θεατές από τον αέρα και την βροχή, με τις νότες τους. Για τα τραγούδια δεν έχω να πω λόγια. Είναι τραγούδια τα οποία τα γνωρίζουμε όλοι και ο καθένας μας ξεχωριστά με τον δικό του τρόπο τα έχει ζήσει και έχει προβληματιστεί με αυτά σαν να ήταν δικά του.

Εξαιρετικό συναίσθημα έβγαλαν οι Ζιώγαλας και Πλιάτσικας ενώ με την ενέργεια και τον αυθορμιτισμό του ο "Θεός" Γιοκαρίνης έπαιξε σχεδόν σε όλη την υπόλοιπη συναυλία από τη στιγμή που εμφανίστηκε ως το τέλος. Ο Πουλικάκος έδωσε ρεσιτάλ ερμηνίας και σεβασμού εγκαταλείποντας την σκηνή κατά τη διάρκεια του τραγουδιού αφού χειροκρότησε το κοινό και καθώς ακόμα σόλαραν οι κιθάρες των Ζάικου και του Γαλανάκη, τονίζοντας με την πράξη του αυτή οτι ήρθε για να τιμήσει την προσφορά του Σιδηρόπουλου και όχι να προβάλει τον εαυτό του. Εμφανίστηκε και ο Πάνος Τόλιος στα drums με συμμετοχή έκπληξη ενός πιτσιρίκου, μάλλον γιός του, που με τη βοήθειά του χτυπούσε ενίοτε και τα τύμπανα, κατάσταση που επιβεβαιώνει τη ζεστασιά και τη χαλαρότητα της παρέας τους.

Αρνητική εντύπωση προκάλεσε η ιδέα των διοργανωτών να στήσουν συστιχίες καθισμάτων, με αρνητικές συνέπειες για την εξέλιξη της συναυλίας. Πάσχιζαν οι Αράπης και Γαλανάκης να ξεσηκώσουν τον κόσμο από τις καρέκλες και ήταν εμφανής η αμηχανία που αισθάνονταν να παίζουν μπροστά σε καθισμένο κοινό. Αυτό καθυστέρησε κατά πολύ την κορύφωση της συναυλίας η οποία ήρθε μόνο όταν ξεκίνησε να βρέχει και ενώ έπαιζε ο Γιοκαρίνης και διήρκησε ως το τέλος. Κάποιες ηχητικές ατέλειες διορθώθηκαν (η ένταση των πλήκτρων) και κάποιες άλλες όχι (όπως ο άδειος ήχος της κιθάρας του Γαλανάκη στα γκαζιάρικα κομμάτια), αλλά σε γενικές γραμμές η εμπειρία ήταν εκπληκτική.

Μπράβο στους μουσικούς αυτής της γενιάς (θα εξαιρούσα εγώ προσωπικά τον Πλιάτσικα) για το ακέραιο του μουσικού τους ήθους και την ακλόνητη, παρά τα χρόνια, πίστη στις αυθεντικές rock αρχές τους !!!!!!! Πάντα τέτοια !!!!!