Θεσσαλονίκη, Greece
Προτιμώ το απολίτιστο. Κάτι μου συμβαίνει και δεν μπορώ να κατανοήσω ως πολιτισμό την κατάντια. Κι έτσι ακούω μουσική και βλέπω εικόνες...

Το Καλωσόρισμα

Απλά και απολίτιστα. Η επιστροφή στην απόλυτη βάση της σκέψης και της έκφρασης στο βαθμό του ενστίκτου και της άναρθρης κραυγής.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Ημέρες Κρίσης

Ημέρες κρίσης γράφουν οι εφημερίδες ...

Στο μυαλό μου έρχονται εικόνες από την αποκάλυψη του Ιωάννη...

Θα έλεγα οτι δεν απέχει από αυτό η σημερινή οικονομική πραγματικότητα. Θα μπορούσε κάλιστα να είναι και αυτή μια ερμηνεία της δευτέρας παρουσίας και της ημέρας της κρίσης. Όποιος αντέξει οικονομικά αυτές τις ημέρες είναι άξιος να ζήσει στον παράδεισο, δηλαδή, στον οικονομικό παράδεισο που προσφέρει απλόχερα στον έχοντα και κατέχοντα η χώρα μας.

Μήπως τελικά ερμηνεύουμε την "αποκάλυψη" με λάθος βάση;

Μήπως δεν είναι η ηθική η βάση της εκκλησιαστικής διδασκαλίας;

Μήπως τελικά όλα τα ευαγγέλια γράφτηκαν για τα φράγκα και την εξουσία;

Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί παραμένει ακόμα αλόβητη η περιουσία της εκκλησίας και δη των αντιπροσώπων της σε τέτοιες δύσκολες στιγμές του ποιμνίου της.

Αυτοί, δηλαδή, που γνωρίζουν καλύτερα από όλους μας την χριστιανική διδασκαλία, αυτή την περίοδο κρατούν σφιχτά τα φράγκα για την πάρτη τους και στοχεύουν σε εξαιρετικές επενδυτικές ευκαιρίες που προκύπτουν από την εξαθλίωση των πιστών. Όπως ακριβώς έγινε και επί τουρκοκρατίας. Είναι μνημειώδης, μάλλον, η τάση της εκκλησίας προς τον πλουτισμό και την εξουσία στις δύσκολες περιόδους του έθνους.

Πως κάνετε έτσι ρε παπάδια; Το χρήμα είναι για να καλύπτουμε τις ανάγκες μας και όχι η ανάγκη μας! Αλλά η αλήθεια είναι οτι τις βασικές σας ανάγκες σας τις καλύπτουμε εμείς με τους φόρους και τις εισφορές που δίνουμε στο κράτος που σας πληρώνει.

Λέω να αφήσω την κατακραυγή γιατί δεν οδηγεί πουθενά και να προτείνω κάποιες ταπεινές κινήσεις μήπως και αλλάξει η εις βάρος της εκκλησίας εικόνα που έχω. Ας την κρατήσει η εκκλησία την περιουσία της.

Δεν με πειράζει, αρκεί να:

1. Πληρώνει η ίδια τους παχυλούς μισθούς των υπαλλήλων της (παππάδες, δεσπότες, καντηλανάφτες, οδηγούς, ψάλτες γραμματείς και δεν ξέρω εγώ ποιούς άλλους).

2. Για κάθε συναλλαγή να πληρώνει το Φ.Π.Α. όπως κάθε κατακαημένος Έλληνας πολίτης. Ακόμα και οι λαθρομετανάστες (οι οποίοι αν μη τι άλλο είναι πολύ πιο εργατικοί και ασύκγριτα πιο παραγωγικοί από τους παπάδες) πληρώνουν το ΦΠΑ στις συναλλαγές τους. Και όταν μιλάμε για συναλλαγές της εκκλησίας δεν μιλάμε για φραγκοδίφραγκα. Μιλάμε για τεράστιες κατασκευαστικές δαπάνες σε εκκλησίες και μοναστήρια με κελιά σαν σουίτες ξενοδοχείων, μιλάμε για βίλες στο Άγιο Όρος και όχι μόνο, μιλάμε για χιλιάδες πανάκριβα υπερπολυτελή αυτοκίνητα κ.ο.κ.

3. Να φορολογείται για την κινητή και ακίνητη περιουσία της, όπως όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις. Αν δεν θέλει να φορολογείται τότε θα πρέπει να δωρίσει την περιουσία της και να φορολογηθεί και για τη δωρεά όπως όλοι οι υπόλοιποι έλληνες. οϋτως ή άλλως από δωρεές προήλθε η περιουσία της.

4. Όταν πηγαίνει ο πιστός να παντρευτεί ή να βαφτίσει το παιδί του ή να κηδέψει τον συγγενή του να μη χρειάζεται να στάξει τη διακοσάρα στο παπαδολόι για να δουλέψει και καλά τον κλιματισμό.

5. Αντί να ασχολείται η εκκλησία με πολιτικούς και επιχειρηματίες ας κοιτάξει τη δική της διαφθορά και λαμογιά. Με το "ας δώσουν πρώτα αυτοί και μετά εμείς " δεν έχουμε δεί τελικά κανέναν να δίνει και με αυτές τις μ@@κίες κάποιοι τίμιοι και εργατικοί συνάνθρωποί μας δεν έχουν πια χρήματα ούτε για να θρέψουν τις οικογένειές τους ούτε για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη και σβήνουν μπροστά στους καλοζωισμένους παπάδες μας που τους ζητάν και χρήματα για να τους θάψουν από πάνω.

Αφού μπουν πρώτα σε αυτή τη διαδικασία τότε ίσως να τους δώσουμε κι εμείς το δικαίωμα να μας κοιτάν στα μάτια.

Ως τότε ας μη τους βλέπουμε καλύτερα γιατί προκαλούν.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Τι ήταν αυτό που ζήσαμε ρε;

Αφού συνήλθα και έβαλα τις εικόνες κάτω αποφάσισα να ψιλοπεριγράψω τα απερίγραπτα.

Τι ήταν αυτό που ζήσαμε ρε;

Αυτή ήταν η ερώτηση που κάναμε ο καθένας στον διπλανό του και κυρίως στον εαυτό μας, ενώ ταυτόχρονα με τις παλάμες πιέζαμε τα μάγουλά μας ή τραβούσαμε τα μαλλιά μας για να δούμε αν ονειρευόμασταν.


Πέμπτη 28 Μαϊου 2009 στο Ο.Α.Κ.Α. Η συναυλία των ΑC/DC ολοκληρώθηκε υποδειγματικά χωρίς "ξαφνικές" ασθένειες, καθυστερήσεις, playlist δείγμα δωρεάν κ.τ.λ. γιατί το αυθεντικό rock είναι διαχρονικά αυθεντικό και σέβεται τους οπαδούς του ανεξαρτήτως διοργανωτών.




ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΓΑΜΗΣΑΝ ΚΑΙ ΔΕΙΡΑΝΕ!!!!

κοινώς: ΤΑ ΣΠΑΓΑΝΕ ΓΙΑ ΔΥΟ ΩΡΕΣ!!!!!


Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω αυτή την υπερπαραγωγή αλλά ταυτόχρονα και αυθεντική rock συναυλία που παρακολουθήσαμε σε ένα κατάμεστο Ολυμπιακό στάδιο και φυσικά, σε συνδυασμό με το ξέφρενο ταξίδι Θεσσαλονίκη-Αθήνα-Θεσσαλονίκη υπό τους ήχους της αγέραστης (αποδεδειγμένα πλέον) ροκιάς των AC/DC.

Το support "The Answer" ήταν πολύ καλό (ο ήχος του φυσικά δεν ήταν).

Ο ήχος των AC/DC στο Ο.Α.Κ.Α. ήταν ΑΨΟΓΟΣ.

Η σκηνή ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ.

H Rosie καβάλα στο τραίνο και "Whole Lotta Rosie" ήταν σκέτη καύλα.

Η Gibson του Angus προκαλούσε εκρήξεις και αναταράξεις σε κάθε νότα (από αυτές που κατάφερε να παίξει σωστά).

O Angus κυρίως, αλλά και ο Brian Johnson ήταν αεικίνητοι σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας και με την ενέργειά τους κρατούσαν τον κόσμο διαρκώς εκστασιασμένο (εις βάρος της μουσικής απόδοσης, αλλά δεν πειράζει όταν βλέπεις τον Angus να σπαρταρά σαν το ψάρι σε ειδική ανυψούμενη εξέδρα στο κέντρο του γηπέδου).




Η αρένα του γηπέδου ήταν ασφυκτικά γεμάτη κόσμο που είχε διάθεση και αν κάποιος δεν είχε, την απέκτησε εκεί (αρκεί μόνο να βλέπεις τον μπάρμπα Angus να κάνει το κλασσικό του striptease).

Οι Ελληνίδες φαν των AC/DC σταθήκαν στο ύψος τους αν και λίγο συνεσταλμένες (δεν πετάξαν και τα σουτιέν στη θέα της κάμερας).


Τα σκηνικά σε συνδυασμό με τα animation που προβάλλονταν συχνά στα video wall, προκάλεσαν overdose ενθουσιασμού στον κοινό θεατή όπως εγώ.

To playlist ήταν ιδανικό και απαρτίζονταν από παλιά και καινούργια κάτι που δεν είναι δύσκολο για τους AC/DC μιας και η μουσική τους δεν υπέστη ιδιαίτερες μεταβολές στο πέρασμα των δεκαετιών.

Το φινάλε ήταν αυτό που άξιζε σε μια συναυλία οργασμό και εμπειρία ζωής σαν αυτή.


For those about to rock...

WE SALUTE YOU!!!!!!!!!!!!!

Σας ευχαριστώ που κάνατε ένα όνειρό μου πραγματικότητα

LET THERE BE ROCK!!!!!!!!!!!!!!

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Ηλίθιοι εν χορώ / Με κυκλώνουν κι απορώ !!!

Και κάποια μέρα ο Θεός εποίησε την ανοησία!!!!!

Και κάποια μέρα ο Θεός είπε δια του αντιπροσώπου του "Μην κρίνεις για να μην κριθείς"!!!!

Και κάποια μέρα ο άνθρωπος δεν έκρινε την ανοησία ως τέτοια παρά την αποδέχθηκε ως αλήθεια!!!!

Και κάποια μέρα ο άνθρωπος αγνόησε τον πραγματικό Θεό του και ανήγαγε την ανοησία σε θεότητα!!!!!

Και σήμερα πια ο άνθρωπος πιστεύει την κάθε ανοησία!!!!!!

Τα ΜΜΕ διοχετεύουν την ανοησία και δημιουργούν κλίμα φοβίας και τρόμου, αφήνοντας στην άκρη προς στιγμήν την προβολή των gay και της ασύστολης κατανάλωσης ως το μόνο αποδεκτό lifestyle, προβάλοντας ως συνταρακτική ακόμα και την παραμικρή είδηση η οποία τραβηγμένη από όλες τις πλευρές ίσως και να προκαλέσει έστω και λίγο το αίσθημα ασφάλειας των κουτών τηλεθεατών.

"Έκλεψε μικρός εγκληματίας μια τσίχλα από περίπτερο στα Χανιά"

"Πορτοφόλι μάρκας Guccci εκλάπηκε από γνωστή κυρία κατά την διάρκεια των αγορών της στην επικίνδυνη πια αγορά των Τρικάλων"

"Κινητό ανυποψίαστου μαθητή εκλάπη με επαγγελματικό τρόπο από μετανάστες συμμαθητές του στην Αθήνα"

"Υποκατάστημα τράπεζας στη Θεσσαλονίκη έπεσε θύμα ένοπλης ληστείας και κατατρομαγμένοι οι πελάτες της τράπεζας παρακολούθούσαν τον αδίστακτο ληστή ο οποίος έφυγε με 10.000 ευρώ!"

Και αμέσως μετά εμφανίζεται ένας ρεπόρτερ στο δρόμο ο οποίος δεν ξέρουμε τι ερώτηση έχει κάνει και σε πόσους περαστικούς αλλά εντελώς "τυχαία" προβάλονται ο ένας ή οι δύο περαστικοί οι οποίοι αναφώνησαν οτι φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους και οτι πρέπει η αστυνομία και ο στρατός να κατακλύσουν τους δρόμους, να κάνουν συχνές περιπολίες, κάμερες να καταγράφουν τις κινήσεις στην γειτονιά τους και τα κακοποιά στοιχεία να τιμωρούνται παραδειγματικά κ.τ.λ.

Και ξεκινάει ένας οργασμός στημένων τηλεοπτικών συζητήσεων για την έξαρση της εγκληματικότητας στην Ελλάδα. Για ποιό λόγο;

Για ποιό λόγο να να συζητούν για έξαρση της εγκληματικότητας λόγω των 10 ή 20 ή ακόμα και 200 περιστατικών μικροκλοπών μια μέρα στην Ελλάδα όταν 30.000 παιδιά πεθαίνουν παγκοσμίως κάθε μέρα από την πείνα και τη δίψα και εμείς δεν κάνουμε τίποτα παρά μόνο ξοδεύουμε άσκοπα το νερό για να πλένουμε τα αυτοκίνητά μας και τα μπαλκόνια μας και πετάμε το χθεσινό ταψί με φαγητό γιατί είναι απλά χθεσινό;

Για ποιό λόγο να συζητούν για παραδειγματική τιμωρία των μικροκακοποιών και των "βανδάλων" όταν οι μεγαλοαπατεώνες λήσταρχοι που μας κυβερνούν μένουν ατιμώρητοι για τα κακουργήματά τους και ταυτόχρονα βγάζουν κορώνες ανοησίας υποκρινόμενοι τους φοβισμένους, ενώ η μισή αστυνομική δύναμη της χώρας μας είναι απασχολημένη στο να φυλάει τα δικά τους κάστρα με τα δικά μας χρήματα και να βοηθάει τις κυρίες τους με τα ψώνια και τις αράχνες στο μ...ί τους;

Πως είναι δυνατόν να απαιτούν περιπολίες, κάμερες και αυστηρή αστυνόμευση όταν δεν υπάρχει ούτε ένας αστυνομικός εκπαιδευμένος στο να αξιολογεί σωστά τους υπόπτους, τα γεγονότα και τους τρόπους επέμβασης ενώ εμένα μου προκαλεί τρόμο ακόμα και ως σκέψη;

Αυτοί δεν υπολογίζουν τα "νόμιμα" εγκλήματα κατά αθώων που θα γίνουν εν ονόματι αυτής της υποτιθέμενης αστυνόμευσης;

Πως μπορούν να βγάζουν τέτοιες κραυγές βλακείας και να μην έχει περάσει καθόλου από το μυαλό τους οτι για κάποιον έλληνα αστυνομικό, προκειμένου να δείξει οτι είναι μάγκας ή να μην εκτεθεί στους ανωτέρους του στην ιεραρχία της ηλιθιότητας και με όλα τα συμπλέγματα του κόσμου, πιθανός ένοχος είναι ο οποιοσδήποτε πραγματικά ανυποψίαστος αθώος περαστικός;

Πως μπορούν να ασχολούνται με το σύμπτωμα και να μη βλέπουν κοκκινισμένοι από ντροπή οτι αποτέλεσμα της δικής τους ανικανότητας, ματαιοδοξίας και διαφθοράς είναι οι πραγματικές ασθένειες της ελληνικής κοινωνίας που είναι η αδικία, η απόλυτη εξάρτησή της από το "δανεικό" χρήμα, ο εθισμός στην κατανάλωση, η ψευδαισθητική υιοθέτηση lifestyle εφοπλιστή με κάθε κόστος, η πλεονεξία, η ματαιοδοξία και ο φθόνος;

Πως μπορούν να μην προβλέπουν την αποδεδειγμένη από την ιστορία μας τάση ρουφιανιάς του έλληνα όταν του παρέχεται κίνητρο από το κράτος, προκειμένου να βλάψει τον διπλανό του χωρίς να υπολογίζει οτι την ίδια δυνατότητα έχει και ο διπλανός του, ενώ είναι γνωστό οτι τέτοιες πρακτικές σπέρνουν διχόνοια και ευνοούν την άνθιση του θαυμαστού είδους των χαφιέδων;

Γιατί να θέλουν τόσο πολύ να μας φιμώσουν και να μας τρομάξουν ωστέ να μη τολμήσουμε ποτέ να αντιδράσουμε για το οτιδήποτε;

Γιατί διάλεξαν τη Scotland Yard να βάλει σε τάξη την ΕΛΑΣ; Ξέχασαν τι είχε κάνει στον καημένο τον βραζιλιάνο μετά την επίθεση στο μετρό; H την τακτική τους στην καταστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων στα ορυχεία;

Γιατί πιστεύουν οτι θα βάλει σε τάξη η Scotland Yard την ΕΛΑΣ όταν όλοι οι υπουργοί τόσα χρόνια δεν κατάφεραν τίποτα; Γιατί μας ξεπουλανε στις αγγλιδούλες χωρίς να μας ρωτήσουν;

Τι μας περιμένει;

Η "Αστυνομία της Σκέψης" έρχεται και στην Ελλαδίτσα μας;

Το είχε προβλέψει το σημερινό σκηνικό ο Τζόρτζ Όργουελ και το έγραψε και σε βιβλίο το οποίο κυκλοφορεί εδώ και κάποιες δεκάδες χρόνια με τον τίτλο "1984". Ο συγγραφέας πίστευε οτι με το ρυθμό που η ανοησία κυριεύει την ανθρωπότητα ο κόσμος θα γινόταν όπως τον περιγράφει ως το 1984 με διάφορους φανταστικούς εχθρούς να τον απειλούν αλλά με πιο επικίνδυνο την απλή λογική σκέψη. Από ότι φαίνεται όσο απαισιόδοξος κι αν φαινόταν κάποτε, δεν έπεσε καθόλου έξω.


Να μας χαιρόμαστε !

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Παρακμή Vs Αηδία

Δεν είχα καμιά διάθεση να γράψω το οτιδήποτε, έχω μια απέραντη αίσθηση ματαιότητας και παρακμής για το κάθε τι που με περιτριγυρίζει τον τελευταίο καιρό. Είναι τόσο έντονη αυτή η αίσθηση που εκφράζεται στο πρόσωπό μου με το παραμικρό ερέθισμα και δημιουργώ την εντύπωση οτι είμαι απόλυτα αρνητικός, απόλυτα απαισιόδοξος, άδικος και κακοπροαίρετος με την πραγματικότητα και τους γύρω μου.

Αισθάνομαι ανήμπορος να πειστώ οτι υπάρχουν θεσμοί που λειτουργούν δίκαια, συσκευές που λειτουργούν αξιόπιστα, μέσα ενημέρωσης που καταγράφουν τα πραγματικά γεγονότα, άνθρωποι που δεν μου λεν ψέματα, τρόφιμα που δεν βλάπτουν την υγεία, γιατροί που επιτελούν λειτούργημα, θρησκείες που δεν εξυπηρετούν καθεστώτα και τσέπες, πολιτικά συστήματα που εξυπηρετούν το κοινό καλό κ.ο.κ.. Σε γενικές γραμμές και με απλά λόγια είμαι βέβαιος οτι στον κόσμο που ζω δεν έχει και δεν είχε ποτέ καμία θέση η δικαιοσύνη, η ισονομία, η ειλικρίνεια, η ανιδιοτέλεια και η ηθική.

Είναι αστείο και ταυτόχρονα τραγικό να ακούω τις εκφράσεις "αυτοδημιούργητος εφοπλιστής" ή "άξιος βουλευτής" ή "ταπεινός αρχιεπίσκοπος" ειπωμένες με θαυμασμό, ενώ ταυτόχρονα αντιλαμβάνομαι τον πόνο και την αδικία που υποφέρω τόσο εγώ όσο και πολλοί άλλοι που από την ατυχία μας βρεθήκαμε στον ίδιο δρόμο με αυτούς που "και καλά" θαυμάζουμε!

Είναι ακόμα πιο αστείο και ταυτόχρονα ακόμα πιο τραγικό αν ολοκληρωτικά παραδεχτώ οτι αυτή είναι τελικά η ανθρώπινη φύση, προκειμένου να δικαιολογήσω την ωμότητα με την οποία συμβαίνουν όλα γύρω μου, αφού ταυτόχρονα, με την ίδια παραδοχή, αφήνω εκτεθειμένη την δική μου πεποίθηση οτι αυτά που συμβαίνουν είναι απαράδεκτα.

Προκύπτουν θεμελιώδη ερωτήματα:

Μήπως τελικά δεν είμαι άνθρωπος;

Μήπως αν ήμουν από την άλλη πλευρά θα έβλεπα κι εγώ τα πράγματα αλλιώς;

Μήπως για να βρεθώ στην άλλη πλευρά πρέπει ως απαραίτητη προϋπόθεση να βλέπω ήδη τα πράγματα αλλιώς;

Μήπως τελικά η αηδία που αισθάνομαι είναι το πιο αισιόδοξο πράγμα;

Αφορμή για αυτόν τον προβληματισμό στάθηκε αυτό το ενδιαφέρον άρθρο του flash.gr

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

AC/DC - η ελπίδα δεν θα σβήσει!!!!!

ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Ανακοίνωσε η εταιρεία Didi music οτι θα έρθουν οι AC/DC στην Ελλαδίτσα μας στις 28 Μαϊου 2009!!!!!!!!!!

Η προπώληση των εισητηρίων, κατά την παραπάνω ανακοίνωση, θα ξεκινήσει (και μάλλον θα τελειώσει) στις 3 Φεβρουαρίου 2009 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Στο επίσημο site του συγκροτήματος δεν υπάρχει αντίστοιχη ανακοίνωση αλλά η 28 Μαϊου είναι κενή στις ημερομηνίες της παγκόσμιας περιοδίας τους. Παρεπιπτόντως, εκεί φαίνεται οτι ακόμα έχει κάποιες θεσούλες στο Amsterdam Arena και μόνο σε αυτό παγκοσμίως. Οπότε αν γίνει τελικά η συναυλία στην Ελλάδα θα έρθει κόσμος κι από το διάστημα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ας συγκρατήσουμε λίγο τον ενθουσιασμό μας, όμως, γιατί δεν αποκλείεται να πρόκειται για μια επανάληψη της γνωστής ιστορίας με τους Rolling Stones για όσους θυμούνται τι είχε γίνει πριν 2 χρόνια με τον Keith Richards, τον κοκοφίνικα και την Didi music !!!!!!!

Αντε καλές γιορτές σε όλους!!!

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

R U A ROCKNROLLA?

Η ταινία της χρονιάς με διαφορά!!!!

Η πολυαναμενόμενη ταινία του Guy Ritchie ήρθε και είναι άξια των προσδοκιών των φίλων του σκηνοθέτη! Οι ερμηνείες, η πλοκή, καθώς και η ατμόσφαιρα του έργου προδίδουν τον σκηνοθέτη σε κάποιον που έχει δει τις άλλες του ταινίες και η αλλαγή του βασικού κορμού του cast δεν προκαλεί συγκρίσεις παρά μόνο αποδεικνύει το πόσο καλά περιγράφονται οι χαρακτήρες στο σενάριο. Ακόμα κι αν έπαιζε ο Statham στο ρόλο του One Two, ο Brad Pit στο ρόλο του Johnny Quid και o Peter Szacks στο ρόλο του Lenny το αποτέλεσμα θα ήταν ακριβώς το ίδιο, οπότε κατά τη δική μου γνώμη καλύτερα που δεν είναι πάλι αυτοί. Η ξεχωριστά απίστευτη προφορά του κάθε χαρακτήρα, οι χαρακτηριστικές ανατροπές στην πλοκή, η "άποψη" του Guy Ritchie για τους Ρώσους, η οπτική του για τα ναρκωτικά και η γαμάτη μουσική (δείγμα "I'm a Man-Black Strobe" δεξιά), θα σας καθηλώσουν!!!!

Αξίζει ανεπιφύλακτα να πάτε να το δείτε μιας και δεν κυκλοφορεί ακόμα σε torrent (μόνο fake παίζει, όπότε μην κάνετε τον κόπο και χάσετε τον χρόνο σας μπροστά στον Η/Υ).

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Ας τρομάξουμε και λίγο... δεν πειράζει !!!!


Από τη μια στεναχωριέμαι που καταστρέφονται περιουσίες ανθρώπων γιατί δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι στη θέση των ανθρώπων που κάηκε το σπίτι, το μαγαζί και το αυτοκίνητό τους, από την άλλη, όμως, χοντροευχαριστιέμαι την αποδιοργάνωση του κράτους. Στο σημείο αυτό που έχει φτάσει η κατάσταση, οι πολιτικάντικες αττάκες των υπουργών και των βουλευτών ηχούν τόσο αστείες και κούφιες που δείχνουν ξεκάθαρα την ανικανότητά τους να διαχείριστούν την οποιασδήποτε κατάσταση και την αδυναμία τους να πούν, ούτε και σε αυτή τη στιγμή, μια οποιαδήποτε αποφασιστική κουβέντα!!! ΟΙ ΚΟΤΕΣ!!!! Ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από αυτούς που κολλήσαν σαν τον κισσό πάνω μας, είναι να καούμε όλοι μαζί τους με την ελπίδα να ξαναγεννηθεί κάτι καλύτερο από τις στάχτες, από το μηδέν.

Όσον αφορά στους "αναρχικούς" ή στα "κωλόπαιδα" τα πράγματα δεν νομίζω οτι είναι όπως περιγράφονται από τα ΜΜΕ. Όταν όλοι μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία που προωθεί την αρπαχτή, τη λαμογιά και την ατιμωρησία και αυτή η νοοτροπία έχει κατακλύσει όλους τους θεσμούς του κράτους προκαλώντας την αγανάκτηση όλων, είναι λογικό να δημιουργούνται παραβατικές και βίαιες συμπεριφορές, υποστηριζόμενες και από τη γενικότερη αίσθηση οτι οι παραβάσεις δεν τιμωρούνται. Έτσι, θα δούμε πίσω από αυτά τα πιτσιρίκια-μπροστάρηδες να εμφανίζονται σιγά σιγά και οι άλλοι, οι μεγαλύτεροι που εκμεταλλεύονται την κατάσταση και ύπουλα ύπουλα λεηλατούν ή κλέβουν οτι έχει απομείνει και δεν είναι καθόλου πιτσιρικάδες, αλλά ενήλικα "σοβαρά" μέλη της "καλής κοινωνίας"!

Και πως να μη γίνουν έκτροπα; Η βίαια συμπεριφορά εξάλλου είναι ανεξέλεγκτη. Έναν οργισμένο, κυνηγημένο από τους ηλίθιους με τα κράνη και εκτός εαυτού πιτσιρικά, δεν μπορείς να τον πείσεις να πάει να σπάσει μόνο τις βίλες των δημάρχων, των βουλευτών και των παπάδων της χριστιανικής μεσιτίας, αντί να καίει τα σπίτια του κοσμάκη. Άσε που εκεί είναι συγκεντρωμένο το 80%, η ελίτ της ελληνικής αστυνομίας προκειμένου να φυλάει μέρα-νύχτα τις βίλλες ώστε να μην μπεί καμιά γάτα και να βοηθάει με τα ψώνια τις κάμπιες κυρίες βουλευτών, εφοπλιστών και δεν ξέρω εγώ ποιών άλλων αηδιαστικών τύπων.

Και τι να πρωτοκάψουν αυτά τα παιδιά;

Τις πολυτελείς βίλες βουλευτών και δημάρχων;

Τις βίλες που χτίστικαν ύπουλα μέσα στο δάση;

Τις εταιρείες και τις τράπεζες που ξεζουμίζουν τον κοσμάκη;

Το δημαρχιακό μέγαρο;

Το μέγαρο μουσικής;

Το χριστουγεννιάτικο τέρας στην Αριστοτέλους;

Το άγαλμα του Α.Παπανδρέου στο Νταλίπη;

μήπως είναι πολύ μεγάλος ο κάτάλογος;

Δεν φτάνουν ούτε τα σπίρτα ούτε οι αναπτήρες για να κάψεις τόσο σκατό που συσσωρεύτηκε!!

Καλή αρχή!!! Να μας χαιρόμαστε!!

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Anathema - Live 30/11/2008 Θεσσαλονίκη

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008. Principal Club Theatre. Συναυλία Anathema

Λόγω της ημέρας και της ώρας της συναυλίας και καθώς βρισκόμουν καθ'οδόν για το Principal δεν είχα καμιά ελπίδα να βρω πολύ κόσμο εκεί και για να πω την αλήθεια είχα και μια κρυφή υπόνοια οτι αυτή η συναυλία μπορεί να ήταν μια από αυτές που ακυρώνονται την τελευταία στιγμή λόγω ¨ξαφνικής ασθένειας" ενός μέλους του συγκροτήματος. Αλλά δεν υπολόγιζα σωστά όλες τις παραμέτρους και το κατάλαβα αμέσως μόλις έφτασα εκεί! Και ποιές είναι αυτές;

1. Οι Anathema έχουν πολλούς φανατικούς φίλους μεταξύ των Θεσσαλονικέων.

2. Οι μουσικοί αυτοί κάθε φορά που έρχονται είναι καλύτεροι από κάθε προηγούμενη. Ακόμα αυτοβελτιώνονται και ανεβαίνουν level. Αυτό σημαίνει οτι βάζουν μεράκι σε αυτό που κάνουν.

3. Γουστάρουν να παίζουν στην Ελλάδα και παθιάζονται όταν το κάνουν και εμείς γουστάρουμε να τους ακούμε κάθε φορά που έρχονται.

4. Και κάποιοι βαλκάνιοι γείτονες έχουν το κουράγιο και την διάθεση να κατεβούν κυριακάτικα στη Θεσσαλονίκη μόνο και μόνο για να δουν ένα live, γιατί η μουσική ενώνει τους λαούς (αν δεν το έλεγε ο τραγουδιστής δεν θα καταλάβαινα οτι είχε αρκετό κόσμο από την Βουλγαρία που ήρθε να τους δει)


Για να μην πολυλογώ, το Principal γέμισε κόσμο με διάθεση να κουνηθεί, να χτυπηθεί, να χειροκροτήσει και να ζήσει στην ατμόσφαιρα που φτιάχνουν οι Anathema.

Και το show αρχίζει με ένα καλό support συγκρότημα τους KILLINNOSENSE με αρκετές φρέσκιες ιδέες, σύγχρονο ήχο, πολύ καλό drummer, γενικά καλό σχήμα, με μια ταιριαστή για το είδος τραγουδίστρια που θέλει όμως πολλή δουλειά, όπως και όλο το συγκρότημα και θέλει πολύ καλό ήχο και πολύ καλό δέσιμο για να μπορεί να παίζει ένα συγκρότημα live με samples και sequencers χωρίς να χάνει το ρυθμό και τη δομή. Τους αδίκησε και ο ήχος, με τα πλήκτρα να είναι πολύ χαμηλά, ο ήχος της κιθάρας αρκετά μέτριος και το μπάσο μπουκωμένο. Θαρραλέο συγκρότημα, όμως, αφού υπό αυτές τις συνθήκες προσπάθησε να παίξει και το Τeardrop από Massive Attack. Μπράβο τους!

Μετά από μια μικρή καθυστέρηση και αφού βρέθηκε λύση ξεκινά η συναυλία επιεικώς δυναμικά με το ¨Empty" από τον δίσκο Alternative 4! O ήχος ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ!!!! Πραγματική απογείωση!!! Ακούστηκαν αρκετά τραγούδια από αυτόν τον δίσκο με εξαιρετικές εκτελέσεις των "Lost Control" και "Regret". Είπαν τραγούδια από το Natural Disaster όπως το ομώνυμο καθώς επίσης και το "Are you there?" εκτελεσμένο μόνο από τον κιθαρίστα Daniel Cavanagh, ο οποίος έδωσε και πάλι το γνωστό shοw κατά το οποίο αποχωρεί από την σκηνή αφηνοντας την κιθάρα του ενώ ακόμα ακούγονται οι κιθαριστικές λούπες που είχε φτιάξει να παίζουν όλες μαζί. Ακούστηκαν το "Far Away", το "Hope" από τον δίσκο Eternity, τραγούδια από τον Hindsight συν την must διασκευή του "Comfortably Numb" στο encore.

H δομή της συναυλίας περιλάμβανε έναν εκρηκτικό πρόλογο, ένα απίθανα ατμοσφαιρικό κυρίως μέρος με συγκλονιστικές ερμηνίες των τραγουδιών από τον Vincent Cavanagh και με τη συμμετοχή της Lee Douglas και φυσικά του κοινού και ένα συναρπαστικά γκαζάτο επίλογο στον οποίο κυριολεκτικά τα σπάσανε ως αντίλογο σε αυτούς που πιστεύουν οτι οι Anathema έγιναν πολύ υποτονικοί πια!!!!

Αυτό το συγκρότημα έχει πολλά να μας πει ακόμα, γουστάρει να παίζει στη χώρα μας και φαίνεται να είναι από αυτά για τα οποία πιστέυω πως ότι και να γίνει δεν θα έρθει ποτέ στην Ελλάδα για αρπαχτή, θα έρχεται, θα τα σπάει και θα φεύγει. Αναμένουμε όχι μόνο τον καινούργιο δίσκο τους "Horizons" αλλά και τo επόμενo live για να πάθουμε την πλάκα μας!!! Εύγε στο Liverpool που τους έπλασε!!!

Υ.Γ.: Οι φωτογραφίες δεν είναι και οι καλύτερες αλλά να με συγχωρείτε που δεν πήγα με κανόνι και τρίποδο για να χτυπηθώ στο Principal.

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Ιστορία και Αλήθεια

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν οτι η ιστορία που μάθαμε στα σχολεία ως μαθητές ή φοιτητές ήταν αμερόληπτη και αντικειμενική. Αντίθετα, πιστεύω οτι το μάθημα της ιστορίας, όπως και αυτό των θρησκευτικών, αποτελούν τα βασικά εργαλεία για τη διαμόρφωση ενιαίας εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης ακόμα κι αν χρειαστεί να αλλοιωθούν κάποια ισορικά γεγονότα ή να διδαχτούν αποσπασματικά έτσι ώστε να εξυπηρετείται ο τελικός σκοπός. Δεν νομίζω, δηλαδή, κι ας το θέσω απλοϊκά, να υπάρχει ελληνόπουλο που να μην πιστεύει οτι αν γίνει πόλεμος με τους Τούρκους όσοι κι αν είναι αυτοί, με την ψυχή του θα τους κερδίσει και θα γίνει ήρωας. Δεν νομίζω οτι υπήρχε ελληνόπουλο που αμφισβήτησε τον ρόλο της εκκλησίας στην επανάσταση του '21, πριν σκάσουν τα σκάνδαλα για το Βατοπέδιο και οι συμφωνίες "κυρίων" της εκκλησίας με τους Σουλτάνους κ.τ.λ. και "εκπλαγήκαμε" όλοι. Δεν νομίζω να υπάρχει ελληνόπουλο που να γνωρίζει τι πραγματικά έγινε την περίοδο του εμφυλίου γιατί αποσιωπείται στα σχολεία κι αν κάτι άκουσε θα είναι η μια από τις δύο πλευρές. Ελάχιστα εως καθόλου δεν διδαχτήκαμε την ιστορία των Βαλκανικών πολέμων διότι οι Βούλγαροι δεν είναι πλέον "εχθροί". Εμείς, όμως, αισθανόμαστε περήφανοι ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, σίγουροι για τον εαυτό μας, για την εθνική μας ταυτότητα και για την ιστορία μας. Σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητώ οτι η ιστορία μας είναι μεγάλη και ακόμα κι αν υπάρχει μια πιθανότητα να μην είναι όλα έτσι ακριβώς όπως τα διδαχτήκαμε, υπάρχουν κάποιες αντικειμενικές ιστορικές έννοιες, ιστορικά ονόματα και γεωγραφικές τοποθετήσεις με βάση τις οποίες τόσο εμείς όσο και όλοι οι άλλοι λαοί μπορεί να διαμορφώνουν την ιστορία τους έτσι ώστε να εξυπηρετούνται τα εκάστοτε συμφέροντά τους. Με αυτό το σκεπτικό και με το αξίωμα οτι αντικειμενική ιστορία δεν γράφτηκε ποτέ νομίζω οτι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση και πάντα ήμουν περίεργος να διαβάσω τη σχολική ιστορία των μαθητών της Τουρκίας, της Βουλγαρίας, των Σκοπίων, των Περσών κ.ο.κ. και κάποια στιγμή ελπίζω να το καταφέρω.

Αφορμή για να γράψω τα παραπάνω στάθηκε μια ανταλλαγή σχολίων. Περιηγούμενος, λοιπόν, στη blogόσφαιρα ψάχνοντας για μουσική βρέθηκα σε ένα blog που παρουσιάζει ένα δίσκο με εξαίρετους κιθαρίστες: VLATKO STEFANOVSKI TRIO feat. JAN AKKERMAN and DAMIR IMERI - Thunder From the Blue Sky (2008). Στο blog αυτό και στο συγκεκριμένο post ο Vlatko Stefanovski παρουσιάζεται ως "Macedonian" οπότε καθώς καιγόταν κάποια εγγεφαλικά μου κύτταρα είπα να κάνω κάποιο σχόλιο (Α) στο blog να υπερασπιστώ την πατρίδα μου και κάποιος Σκοπιανός μου απάντησε με τις μπούρδες που αυτός διδάσκεται και την δική του άποψη για την ιστορία, στο σχόλιο (Β). Οσο για το σχόλιο (Γ) ήθελα απλά να έχω τον τελευταίο λόγο.

(Α)
Vlatko Stefanovski is an exceptional guitarist but he is not Macedonian. He comes from a very small European country in Balkans currently named FYROM but it's still claiming agressively the exact name "Macedonia" covered by the US in order to achieve border instability in the Balkan area. Macedonian people have Greek names not Slavic and true Macedonia happens to be a geographical region of Northern Greece for about 2500 years.

Great blog anyway
Best wishes

-------------------------------------------------------------------------------------------------
(Β)
I'm sorry to see political comments on this blog where music friends have opportunity to share their thoughts about music they like. I can't stand still and do not give my reaction
to this frustrated guy (probably Greek). Many peoples knows about lies that Greece is spreading around the world violating the basic human rights and trying to change the history and hide the genocide, exodus and assimilation that they did to the real Macedonian peoples living on the teritory that Greeks are claming as their possesion. Macedonians were never Greeks they were fighting against Greeks. Through the centuries, Macedonian teritory was under many rulers but never Greece. Greece got the part of the Macedonian teritory after the Balkanic Wars (1913) when the Otomans left the teritory. Since than the Macedonian peoples living there are under torture and pressure: they can not show their nationality, their history and tradition, even they can not speak openly their language.

It is shame for Greece "cradle of democracy" to have fascism approach with neglecting and denial of the basic human rights to the Macedoninas and other nationalities living there.

I have many Greek friends living in Greece that are honest and are not frustrated and brain-washed by their politicians. I also have many friends Macedonians, still living in Greece that are afraid to show their nacionality and to speak my language - Macedonian.

Vlatko Stefanovski is Macedonian living in the small country Republic of Macedonia.

Finally, Im visiting this blog, because I like music. Not politics.
My comment for the music friends: Vlatko Stefanovski is a great gutarist and he has many good albums. With his former group Leb i Sol and later in his solo career.This CD is the newest one and I would like to see their live performance.

-------------------------------------------------------------------------------------------------
(Γ)
Sorry my friend but what I call "world's history" doesn't start at 1913. Unless you believe that ancient Egyptians built the pyramids after the first World War, helped by the NAZIs. Your "historical" references are confused and misunderstood but i don't blame you for that. I have nothing against you and I totally agree with you about brain washing.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Γι αυτό έχει δίκιο ένας φίλος που κάποια στιγμή είπε οτι η μόνη αληθινή ιστορία που ξέρεις και που θα μάθεις ποτέ, είναι αυτή που έζησες ο ίδιος, η δική σου ζωή.

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

9ο ΤΣΙΡΚΟ ΤΩΝ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΩΝ και η ΕΤ3 συνεχίζει

Τα παρακάτω εστάλησαν με e-mail σε κάποιους συντελεστές της ΕΤ3 μήπως και ξυπνήσουν και βάλουν τέλος στη φρίκη!

"Πάλι έπεσε το μάτι μου στο κανάλι της ΕΤ3 την Πέμπτη 09/10/2008 το απόγευμα.

Αηδία!!

Είναι η μοναδική λέξη που μπορώ να εκφέρω και ίσως να μπορεί να αντικατοπτρίζει την αίσθησή μου στο ελάχιστο. Κάποιοι τελευταίοι και επικίνδυνοι τύποι βρήκαν, δυστυχώς, κάποιες από τις τελευταίες αρκούδες του πλανήτη και αποφάσισαν να τις σαπίσουν στο ξύλο και να τις προσφέρουν για ψυχαγωγία για να χαμογελάσουν οι συντελεστές της ΕΤ3 και τα ανεγκέφαλα παιδιά τους, οι μανάδες τους κ.ο.κ. καθώς μπουκώναν τα αχόρταγα στόματά τους και ξεχειλώνοντας τα αχόρταγα στομάχια τους αναμασώντας από την βουλιμία τα ξερατά τους, διασκεδάζοντας με το θέαμα.

Αυτά, λοιπόν, τα ανθρωποειδή είμαι υποχρωμένος να τα συντηρώ και να πληρώνω την καλοπέραση και την σιχαμερή ζωή τους τους εις βάρος σημαντικών αναγκών και ονείρων που δεν γίνονται πραγματικότητα δικών μου και αγαπημένων μου ανθρώπων. Αυτά τα εκτοπλάσματα της σιχαμένης πλευράς της Ελληνικής κοινωνίας, της πλευράς χωρίς φραγμούς, χωρίς σεβασμό και χωρίς ηθική, που έσκυψε και έγλυψε κώλους και κατουρημένα κοστούμια και σκατωμένες γραβάτες για μια θέση στην ΕΤ3, σαπίζουν και μυρίζουν τόσο που είναι ανυπόφορα πια.

Ελεος πια. Έλεος

Είναι κρίμα διότι το κανάλι έχει προβάλλει άλλο χαρακτήρα τόσα χρόνια και με τέτοιες εξοργιστικές επιλογές μηδενίζει την όποια προσπάθεια κάποιων άλλων άξιων συντελεστών της.

Το ύφος του μηνύματος είναι ανάλογο του περιεχομένου που μου προσφέρετε

Σας ευχαριστώ.

Ελπίζω πάλι σε δική σας δημόσια συγγνώμη και αίσθηση ευθύνης στο μέλλον, αλλά από την αδιαφορία σας για το προηγούμενο mail φαίνεται οτι η αξιοπρέπεια δεν είναι το ατού σας"

Τότε μόνο θα αισθανθώ δικαιωμένος, όταν θα διασκεδάζω καθώς θα μαστιγώνονται οι συντελεστές της ΕΤ3 για να περπατούν γύρω γύρω στο τσίρκο με τα χέρια, αναγκασμένοι να σηκώνουν το ασύληπτο βάρος του τόσα χρόνια συγκεντρωμένου λίπους τους και καθώς στις άκρες των ποδιών τους θα στριφογυρίζουν πολύχρωμες ευχάριστες μπαλίτσες να χαρούν και όλα τα παιδάκια.

Υ.Γ. Καμία φωτογραφία δεν έχει θέση σε αυτό το post.

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Οι αφισοκολλημένοι

Περπατώντας στο δρόμο, παρατηρώ ότι ζω σε μια χώρα γεμάτη αφίσες. Αφίσες για πάρτυ σε καφετέριες ή κλαμπς, αφίσες για εκδηλώσεις και θεατρικές παραστάσεις, αφίσες για συναυλίες κ.ο.κ..


Αφίσες καινούργιες που λάμπουν από την ποιότητα του χαρτιού, άλλες καλαίσθητες, άλλες κακόγουστες, αφίσες που χάσκουν από το αεράκι, ξεθωριασμένες, και παραμελημένες.

Μου αρέσει αυτό. Χαίρομαι που η χώρα μας ζει και ανακοινώνει το γεγονός ότι ζει προσκαλώντας μας με αυτόν τον τρόπο αντί να πετιούνται χαρτιά αριστερά και δεξιά στον δρόμο ή να τα βλέπουμε στερεωμένα στους υαλοκαθαριστήρες των αυτοκινήτων ώστε μόλις τα δει ο οδηγός τους να τα πετάξει στον δρόμο.

Ένα πράγμα, όμως, που δεν μου αρέσει και μου κάνει εντύπωση που ακόμα συμβαίνει, είναι το γεγονός ότι στις περισσότερες αφίσες ως διοργανωτές των εκδηλώσεων είναι πολιτικά κόμματα ή νεολαίες κομμάτων.

Πόσο κορόιδα πρέπει ακόμα να αισθανθούμε για να αντιληφθούμε οτι έχουμε πολιτικές πεποιθήσεις ιστορικά αποτυχημένες;

Τι καλό στην ζωή μας έχει προσφέρει η ύπαρξη πολιτικών κομμάτων;

Για ποιο λόγο, ενώ θέλω να ψηφίσω κάποιον άνθρωπο που θεωρώ αξιόπιστο, έντιμο και άξιο αντιπρόσωπό μου στη βουλή, αυτόματα να ψηφίζω και ένα σωρό σκουπίδια τα οποία και τελικά με κυβερνούν γιατί έτυχε αυτός να βρίσκεται στο ψηφοδέλτιο ενός σάπιου κόμματος;

Γιατί να μην με αφήνει το σύστημα να ψηφίσω όποιον θέλω και να υποβαθμιστεί επιτέλους η έννοια του κόμματος μιας και έγινε συνώνυμο της σκατίλας;

Γιατί να πρέπει κάθε φορά να ψηφίζουμε από αυτόν τον κουβά που ξέρουμε ότι είναι γεμάτος σκατά;

Γιατί αισθάνομαι μόνος απέναντι σε εκατομμύρια αφισοκολλημένους;

Γιατί να υπάρχουν ακόμα αφισοκολλημένα μυαλά ροζ, μπλε, πράσινα, κίτρινα, κόκκινα, με σταυρούς και χωρίς;


Γιατί ακόμα;

Γιατί;


Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008

Η Θεωρία Των Ολυμπιακών Αγώνων - And the winner is...

Ολυμπιακοί Αγώνες. Κάθε φορά και πιο δυσάρεστη είναι η γεύση που αφήνουν όταν τελειώνουν και αυτό είναι κάτι που δεν έχει να κάνει μόνο με την κωμικοτραγική επικαιρότητα κατά τη διάρκειά τους αλλά και με την γενικότερη αίσθηση του πόσο μεγάλη είναι η σχετικότητα του τι ο καθένας θεωρεί ιδανικό.



1. Ποιό είναι το ιδανικό μέλλον ενός παιδιού;

2. Πόσο είναι το ιδανικό οικονομικό κέρδος;

3. Πως είναι ο ιδανικός αθλητής;

4. Ποιά είναι η ιδανική αναμέτρηση;

Με μια πρόχειρη ματιά στις ερωτήσεις αυτόματα απαντάω:

1. Το καλύτερο δυνατό.
2. Το μεγαλύτερο δυνατό.
3. Ο δυνατότερος.
4. Αυτή που ξέρω οτι θα νικήσω.


Έτσι όπως καθόμουνα λοιπόν σπίτι φαντάστηκα μια ιστορία. Φαντάστηκα, λοιπόν, ένα σκηνικό στο οποίο βρίσκεται μια οικογένεια μεσαίας αστικής τάξης με ένα παιδάκι 6 περίπου χρονών η οποία ζεί ήσυχα και ειρηνικά στο σπίτι ή στο διαμέρισμά της. Η οικογένεια αυτή όπως πολλές άλλες αποφασίζει να στείλει το παιδάκι της σε ένα κολυμβητήριο για να αρχίσει να εξοικειώνεται με το νερό, να κοινωνικοποιείται, να γυμνάζει το σωματάκι του κ.τ.λ..

Η καθημερινότητα της οικογένειας είναι σε γενικές γραμμές "φυσιολογική" καθώς ο πατέρας εργάζεται ένα σχεδόν βαρετό πενθήμερο με κάποιες υπερωρίες με έναν μισθό περίπου 1000 ευρώ, ενώ η γυναίκα εργάζεται κι αυτή σε ένα κατάστημα ρούχων ως πωλήτρια με σπαστό ωράριο και 800 ευρώ και το παιδάκι το κρατάει η γιαγιά του μέχρι να σχολάσουν οι γονείς του. Το απόγευμα ο πατέρας επιστρέφει στο σπίτι αφού έχει πάρει το παιδί από την γιαγιά, τρώει, το ντύνει και το πηγαίνει στο κολυμβητήριο. Επιστρέφουν περίπου την ίδια ώρα με την γυναίκα του που μόλις σχόλασε και ανοίγουν την τηλεόραση να δουν ειδήσεις, serial ενώ το παιδάκι βλέπει παιδικά DVD.

Η πρόοδος του παιδιού στο κολυμβητήριο είναι καλή κατά τις συμβουλές του προπονητή του ο οποίος συνιστά στους γονείς να το γράψουν σε μια ομάδα γιατι έχει δυνατότητες να διακριθεί στο άθλημα. Οι γονείς περήφανοι για το παιδί τους ακολουθούν τη συμβουλή του προπονητή και το γράφουν σε μια ομάδα με την βοήθεια της οποίας συμμετέχει σε κάποιους τοπικούς αγώνες και διακρίνεται. Ο προπονητής της ομάδας του αποκαλύπτει στους γονείς οτι το έφηβο πια παιδί τους έχει εξαιρετικές δυνατότητες και με σκληρή δουλειά μπορεί να διακριθεί πανελληνίως με αποτέλεσμα πέρα από τις διακρίσεις να μπορεί αργότερα να μπει πιο εύκολα σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ και να διασφαλίσει το μέλλον του. Τους αναφέρει επίσης οτι ήδη τον πλησίασαν κάποιες άλλες ομάδες που ενδιαφέρθηκαν για το παιδί τους αλλά αν διακριθεί σε πανελλήνιους αγώνες έχει πολλές πιθανότητες να συμμετέχει στην εθνική ομάδα.

Η ζωή κυλά σε αυτούς τους ρυθμούς ώσπου μια μέρα λαμβάνουν μια συστημένη προσωπική επιστολή από μια μεγάλη ομάδα του κέντρου που αναφέρει επαινετικά λόγια για την πορεία του παιδιού και προτείνει να διαπραγματευτούν για την μεταγραφή στην ομάδα καθώς εγγυάται και την συμμετοχή του σε πανελλήνιους και πανευρωπαικούς αγώνες. Οι γονείς χαρούμενοι, περήφανοι αλλά και καχύποπτοι συμφωνούν να συζητήσουν, να το σκεφούν και μετά να απαντήσουν.

Έτσι, ένα Σάββατο πρωί, χτυπά το κουδούνι του σπιτιού και εμφανίζεται ένας κοστουμαρισμένος μεσήλικας, σοβαρός, κύριος, με λευκή περιποιημένη γενιάδα σαν την εικόνα του σοφού καθηγητή που έχουμε στο μυαλό μας. Από τον χαρτοφύλακά του βγάζει ένα πολύ προσεγμένο ενημερωτικό φυλλάδιο της ομάδας και καλεί τους γονείς να έρθουν πιο κοντά για να τους δείξει τις φωτογραφίες των εγκαταστάσεων, τους προπονητές, τους γιατρούς, τους μελλοντικούς συναθλητές του παιδιού τους και φωτογραφίες των καταξιωμένων και γνωστών αστέρων της ομάδας τους. Συγκαρτημένα εντυπωσιασμένοι οι γονείς φαντάζονται το παιδί τους σε αυτές τις εγκαταστάσεις και χιλιάδες κόσμος να φωνάζει το όνομά του. Αφήνοντας το πρόγραμμα των προπονήσεων πάνω στο τραπέζι μαζί με το ενημερωτικό φυλλάδιο και μια πεντασέλιδη αρχική πρόταση για να τα μελετήσουν αποχωρεί για να μην επηρρεάσει την κρίση τους και καθώς βγαίνει από την πόρτα αφήνει και μια κάρτα του για να τον καλέσουν αν θέλουν να ρωτήσουν οτιδήποτε.

Για να μην κουράζω με την φλυαρία σκεφτείτε με πόσα μηδενικά θα υποκύπταμε σε μια τέτοια συμφωνία βάλτε τα μέσα σε αυτή την προσφορά και θα δείτε πόσο εύκολα και πόσο δωρεάν σε σχέση με αυτά που θα κερδίσει το κύκλωμα, έθεσε αυτή η οικογένεια το παιδί της στην διάθεσή των απανταχού φαρμακοποιών, γενετιστών κ.ο.κ. προκειμένου να το δουν κάποια στιγμή να κερδίζει το αντίστοιχο αμερικανάκι με διεγνωσμένο σύνδρομο υπερκινητικότητας και με βολική για το άθλημα δυσπλασία με το όνομα Φέλπς, Μέλπς ή δεν ξέρω εγώ πως θα ονομάζεται.


H Κανέλη τα είχε πεί πολύ ωραία σε παράθυρο δελτίου ειδήσεων μετά το κρούσμα της Χαλκιά. Είπε, αντικρούοντας τα ψευδομέτρα της κυβερνησης π.χ. κατάργηση των προνομίων κ.τ.λ., για τα οποία πραγματικά χεστήκανε οι αθλητές, οτι "για να καταπολεμηθεί ριζικά η ντόπα στην Ελλάδα οφείλουμε σαν χώρα που μετέδωσε στον υπόλοιπο κόσμο το Ολυμπιακό ιδεώδες να επαναπροσδιορίσουμε το τι θεωρούμε εμείς αθλητισμό, τι θεωρούμε εμείς εθνικό και αν πρέπει να συμμετάσχουμε στους επόμενους και καλά Ολυμπιακούς."
Αλλά είναι τόσο μεγάλα τα συμφέροντα, τόσο πολλά τα λεφτά, τόσο μεγάλη η πλύση εγκεφάλου που τρώμε από μικρά παιδιά βλέποντας κινούμενα σχέδια με υπερήρωες και υπερφυσικές δυνάμεις και τόσο υποχείρια και άβουλα ανάρχιδα όντα οι πολιτικοί που ακόμα έχουμε και δυστυχώς ακόμα μας αξίζουν, που κανένας δεν πρόκειται να πάρει μια τόσο γενναία απόφαση.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Από τους ναζίδες υπεραθλητές που άλλοι τρέχαν σαν δαιμονισμένοι για τη ζωή τους και άλλοι ως πειραματόζωα άλλων συμπατριωτών τους υπεργιατρών ως και σήμερα ο αγώνας καλά κρατεί και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας κάπου στα παρασκήνια γίνεται η μεγάλη απονομή: Το χρυσό χάπι, το χρυσό γενετικό υλικό, η χρυσή τερατογέννεση κ.τ.λ.

And the winner is... ο μεγαλύτερος χαμένος.

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

7o TΣΙΡΚΟ ΜΑΣΣΙΜΟ 2006 - Μεσαίωνας εν έτει 2008

Κυριακή 29/06/2008

η ημέρα του τελικού του Euro 2008 και οι περισσότεροι Ελληνες στημένοι στην τηλεόραση κάναμε ζάπινγκ μέχρι να φτάσει η ώρα να σφυρίξει τη σέντρα ο διαιτητής του αγώνα. Σίγουρα πολλοί από εμάς θα πέσαμε στο απάισιο θέαμα της προβολής τσίρκου με ζώα από την ΕΤ3. Η δική μου αγανάκτηση ήταν μεγάλη, όχι τόσο για το οτι υπάρχουν δυστυχώς ακόμα τέτοια τσίρκο, αλλά για το γεγονός οτι εξακολουθούν ακόμα να προβάλλονται ως ψυχαγωγικά θεάματα και μάλιστα από κρατικό κανάλι. Δεν άντεξα τους έστειλα ένα e-mail και περιμένω την απάντησή τους:

Προς:
amarkou@ert3.gr, program@ert3.gr, gfrastanlis@ert3.gr, gkeletzis@ert3.gr, gdirector@ert3.gr

Θέμα: Προβολή Τσίρκο "7o TΣΙΡΚΟ ΜΑΣΣΙΜΟ 2006" Κυριακή 29/06/2008 ώρα 21:00

"Αγαπητοί κύριοι και κυρίες συντελεστές της ΕΤ3

Την Κυριακή 29/06/2008 στις 21:00 προβλήθηκε από το τρίτο κρατικό κανάλι μια παράσταση του "7oυ TΣΙΡΚΟΥ ΜΑΣΣΙΜΟ 2006". Στη συγκεκριμένη παράσταση υπήρξε τουλάχιστον ένα νούμερο (μετά άλλαξα αμέσως κανάλι) στο οποία οι πρωταγωνιστές ήταν ζώα και συγκεκριμένα άλογα. Σίγουρα δεν είμαι ο μόνος που θεωρώ τεράστιο λάθος της ομάδας που επιλέγει τις εκπομπές που θα προβληθούν, η επιλογή της συγκεκριμένης παράστασης, όταν πια η κατακραυγή για τέτοιου είδους τσίρκο με τη συμμετοχή ζώων που συνεπάγεται τη βίαιη κακομεταχείρισή τους κατά την εκπαίδευση, είναι παγκόσμια. Δεν μπορώ να πιστέψω σε καμιά περίπτωση οτι δεν γνώριζε η ομάδα επιλογής το περιεχόμενο της παράστασης, όπως επίσης δεν θέλω να πιστέψω οτι αυτή η ομάδα και το κανάλι μας (κρατικό), θεωρεί την κακομεταχείριση και τον βασανισμό των ζώων ως ψυχαγωγικό θέαμα. Όταν η οργή του κόσμου για θεάματα τέτοιου είδους έχει οδηγήσει στην απαγόρευση της διεξαγωγής τους στις περισσότερες πόλεις του κόσμου ελπίζοντας οτι αυτό θα οδηγήσει στην διάλυση τέτοιου είδους τσίρκο (εξαιρούνται παγκοσμίως ακόμα κάποιοι "υπερπολιστισμένοι" ελληνικοί δήμοι - δημαρχιακές τσέπες της Θεσσαλονίκης π.χ. ο δήμος Ευκαρπίας, με την ανοχή της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης), η ελληνική κρατική τηλεόραση έχει υποχρέωση απέναντι στους πολίτες αυτής της χώρας και απέναντι στην ανθρώπινη συνείδηση των συντελεστών της, να είναι πιο προσεκτική στις επιλογές της. Ελπίζω σε δημόσια συγγνώμη από το κανάλι και σε μεγαλύτερη αίσθηση ευθύνης στο μέλλον.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας

ένας κάτοικος Θεσσαλονίκης"


04/07/2008
Μετά από μια εβδομάδα χωρίς απάντηση από την ΕΤ3 ζήτησα τη βοήθεια διάφορων οικολογικών οργανώσεων και παραθέτω μήνυμα συμπαράστασης από την Greenpage:

-------------------------------------------------------------------------------------------------

GREENPAGE
Υπερασπιστής της Ζωντανής Φύσης


Green
People

Αγαπητέ κύριε ...

Σας ευχαριστούμε θερμά για το ενδιαφέρον και την ευαισθησία σας να ανταποκριθείτε στο κάλεσμα συμπαράστασης της Greenpage και σας καλωσορίζουμε στην οικογένεια της Green People !

Σας υπενθυμίζουμε ότι με την ιδιότητα του μέλους έχετε κατά προτεραιότητα πρόσβαση στις υπηρεσίες της Greenpage. Υπηρεσίες που αφορούν στην άμεση ενημέρωση σας για τα σημαντικά τρέχοντα θέματα που άπτονται των ενδιαφερόντων της σελίδας, αλλά και στην ουσιαστική σας δημιουργική παρέμβαση στην υπό δημοσίευση ύλη(με άρθρα, σκέψεις, προτάσεις και προβληματισμούς) αρκεί αυτά να μην εμπεριέχουν το στοιχείο της προβολής ή της διαφήμισης πάσης φύσεως φυσικού ή νομικού προσώπου, που σχετίζεται με οικονομικά ή οιανδήποτε άλλου είδους συμφέροντα.

Είμαστε σίγουροι πως η δική σας παρουσία θα δώσει δύναμη , αξία και νόημα στον ευγενικό αγώνα της Greenpage να διεκδικεί το αυτονόητο δικαίωμα της ζωής στη φύση.

Η παρέμβαση σας για το τσίρκο ήταν εξαιρετική και θα πρέπει να την μιμηθούν και άλλοι...

Ακόμα και να μην σας απαντήσουν από την ΕΡΤ3 σίγουρα έχουν πάρει το μήνυμα.Πάντα υπολογίζουν το κόστος από παρατηρήσεις των πολιτών. Σας συγχαίρουμε για την πρωτοβουλία σας και σας ευχόμαστε να είστε πάντα μαχητικός και απαιτητικός πάνω σε θέματα που αφορούν την ηθική της ζωής...!

Εμείς από τη μεριά μας δεν θα κουραστούμε να στέλνουμε μηνύματα διαμαρτυρίας προς κάθε κατεύθυνση...

Αυτός εξάλου είναι και ο λόγος της ηλεκτρονικής μας παρουσίας!

Με εκτίμηση

...

από το τμήμα επικοινωνίας της www.greenpage.gr

E-mail: info@greenpage.gr

------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τους ευχαριστώ όχι τόσο για τα ωραία λόγια όσο για την συνείδησή τους.
------------------------------------------------------------------------------------------------------



Τρίτη 10 Ιουνίου 2008

Απροσάρμοστοι - Αφιέρωμα στον Παύλο

Αν και καθυστερημένα, λόγω συγκεκριμένων ευχάριστων γεγονότων του Σαββατοκύριακου, ιδού οι εντυπώσεις μου από μια ακόμη συναυλία:

Πέμπτη 05/06/2008
Στον υπέροχο συναυλιακό χώρο της Μονής Λαζαριστών εμφανίστηκαν οι "Απροσάρμοστοι" σε μια συναυλία αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο, τα τραγούδια του οποίου ακούγονται, συγκινούν και παραμένουν επίκαιρα και καυστικά ως τις μέρες μας και από ότι φαίνεται και για πολλά χρόνια ακόμα.

Η "απροσάρμοστη" παρέα Αλέκος Αράπης (μπάσο - φωνή), Οδυσσέας Γαλανάκης (κιθάρα - φωνή), Κυριάκος Δαρίβας (drums) και οι Νίκος Ζιώγαλας, Φίλιππος Πλιάτσικας, Ηλίας Ζάικος, Δημήτρης Πουλικάκος και Γιάννης Γιοκαρίνης, έδωσαν όλη τους την ψυχή στις εκτελέσεις των τραγουδιών, αγκάλιασαν και ζέσταναν τους 1000 περίπου θεατές από τον αέρα και την βροχή, με τις νότες τους. Για τα τραγούδια δεν έχω να πω λόγια. Είναι τραγούδια τα οποία τα γνωρίζουμε όλοι και ο καθένας μας ξεχωριστά με τον δικό του τρόπο τα έχει ζήσει και έχει προβληματιστεί με αυτά σαν να ήταν δικά του.

Εξαιρετικό συναίσθημα έβγαλαν οι Ζιώγαλας και Πλιάτσικας ενώ με την ενέργεια και τον αυθορμιτισμό του ο "Θεός" Γιοκαρίνης έπαιξε σχεδόν σε όλη την υπόλοιπη συναυλία από τη στιγμή που εμφανίστηκε ως το τέλος. Ο Πουλικάκος έδωσε ρεσιτάλ ερμηνίας και σεβασμού εγκαταλείποντας την σκηνή κατά τη διάρκεια του τραγουδιού αφού χειροκρότησε το κοινό και καθώς ακόμα σόλαραν οι κιθάρες των Ζάικου και του Γαλανάκη, τονίζοντας με την πράξη του αυτή οτι ήρθε για να τιμήσει την προσφορά του Σιδηρόπουλου και όχι να προβάλει τον εαυτό του. Εμφανίστηκε και ο Πάνος Τόλιος στα drums με συμμετοχή έκπληξη ενός πιτσιρίκου, μάλλον γιός του, που με τη βοήθειά του χτυπούσε ενίοτε και τα τύμπανα, κατάσταση που επιβεβαιώνει τη ζεστασιά και τη χαλαρότητα της παρέας τους.

Αρνητική εντύπωση προκάλεσε η ιδέα των διοργανωτών να στήσουν συστιχίες καθισμάτων, με αρνητικές συνέπειες για την εξέλιξη της συναυλίας. Πάσχιζαν οι Αράπης και Γαλανάκης να ξεσηκώσουν τον κόσμο από τις καρέκλες και ήταν εμφανής η αμηχανία που αισθάνονταν να παίζουν μπροστά σε καθισμένο κοινό. Αυτό καθυστέρησε κατά πολύ την κορύφωση της συναυλίας η οποία ήρθε μόνο όταν ξεκίνησε να βρέχει και ενώ έπαιζε ο Γιοκαρίνης και διήρκησε ως το τέλος. Κάποιες ηχητικές ατέλειες διορθώθηκαν (η ένταση των πλήκτρων) και κάποιες άλλες όχι (όπως ο άδειος ήχος της κιθάρας του Γαλανάκη στα γκαζιάρικα κομμάτια), αλλά σε γενικές γραμμές η εμπειρία ήταν εκπληκτική.

Μπράβο στους μουσικούς αυτής της γενιάς (θα εξαιρούσα εγώ προσωπικά τον Πλιάτσικα) για το ακέραιο του μουσικού τους ήθους και την ακλόνητη, παρά τα χρόνια, πίστη στις αυθεντικές rock αρχές τους !!!!!!! Πάντα τέτοια !!!!!

Τρίτη 27 Μαΐου 2008

Madrugada - European Tour 2008 - Is it the last one?

Δευτέρα 26 Μαϊου 2008,

μια εκπληκτικά ζεστή βραδιά, μεταφορικά και κυριολεκτικά μας περίμενε στο Principal Club Theater. Καθώς το θερμόμετρο έδειχνε τη θερμοκρασία στην Θεσσαλονίκη γύρω στους 30oC, μέσα στο Principal η θερμοκρασία είχε ανεβεί πολύ περισσότερο με τους ξεσηκωτικούς ρυθμούς του support συγκροτήματος "Mary's Flower Superhead" και ακόμα πιο πολύ με την ατμόσφαιρα που δημιούργησε η μουσική των "Madrugada". Χτύπησε κόκκινο, δε, με την απουσία κλιματισμού αλλά αυτά στο τέλος*.

Η παρέα του Sivert Høyem με την χαρακτηριστική βαθιά φωνή και με τον Alex Kloster-Jensen στην κιθάρα αντί του αδικοχαμένου στα 31 του μόλις χρόνια Robert Burås, έδωσε την ψυχή της επί σκηνής ξεκινώντας με αργά ατμοσφαιρικά τραγούδια που γεμίσαν αμέσως με συναίσθημα την ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα. Δεν ήταν μόνο η σκηνική παρουσία του Høyem που κέντριζε το ενδιαφέρον των θεατών, αλλά και οι ψυχεδελικές μουσικές εξάρσεις με κιθάρες, κρουστά και hammond που έδωσαν μια διαφορετική αίσθηση από αυτή που έχει κανείς ακούγοντας τους δίσκους.

Ακούσαμε τραγούδια από τον καινούργιο τους ομώνυμο δίσκο και πάρα πολλά από όλους τους προηγούμενους: "Black Mambo", "Strange Colour Blue", "Majesty", "Hands Up I Love You" κ.α., με μια εκρηκτκή κορύφωση όταν ακούστηκε το "Bloodshot Adult Commitment" και στη συνέχεια το "Seven Seconds" καταλήγοντας μετά από δύο encore με μια διασκευή μάλλον αυτοσχεδιασμό του "I Wanna Be Your Dog" και τελευταίο το "Only When You're Gone". Γνωρίσαν την αποθέωση από το κοινό και επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά η σχέση λατρείας του κοινού της Θεσσαλονίκης με τους Madrugada.

Ελπίζουμε να βρουν τον τρόπο, την έμπνευση και το κουράγιο να συνεχίσουν στο μέλλον με δισκογραφία και ζωντανές εμφανίσεις γιατί πιστεύω οτι έχουν πολλά να μας πουν ακόμα με τον μοναδικό τους τρόπο.

* Εκπληκτική, σε γενικές γραμμές, η συναυλία, αλλά και αποπνικτική η ατμόσφαιρα στο Principal. Eπειδή το έχω το κουσούρι θα τα χώσω πάλι, δεν κρατιέμαι. Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα:
α) Το Principal, από σεβασμό για τους θεατές-πελάτες του, ασχολείται πλέον με πειράματα για την εξακρίβωση των συγκεκριμένων συνθηκών θερμοκρασίας και υγρασίας στις οποίες ο άνθρωπος χάνει τις αισθήσεις του λόγω της θερμοπληξίας για να τις αποφύγει σε μελλοντικές συναυλίες.
β) Το Principal μυρίστηκε χρήμα και αφού αποφάσισε να απομυζίσει το μέγιστο δυνατό κέρδος από αυτή την συναυλία μειώνοντας το κόστος, χρησιμοποίησε την πασίγνωστη μέθοδο της απενεργοποίησης του κλιματισμού μέχρι εξαϋλωσης των θεατών-πελατών του. Και τότε, την ύστατη στιγμή, καθώς όλα άρχιζαν να σκοτεινιάζουν, ξαφνικά ενεργοποιούνταν ο κλιματισμός κι ξανά πάλι στο off.

Πραγματικά, δεν μας εκπλήσουν πια τέτοιου είδους τακτικές από μέρους σας, πρέπει να προσπαθήσετε περισσότερο ώστε την επόμενη φορά να έχουμε τουλάχιστον ένα θύμα, μήπως και σας δείξει επιτέλους η τηλεόραση στις ειδήσεις και γίνετε φίρμες.

Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

Johnny Winter: Even his shadow shines!

.
Παρασκευή 16 Μαϊου - Principal Club Theatre - Θεσσαλονίκη

O Johnny Winter ήταν και είναι ένας από τους σημαντικότερους blues κιθαρίστες όλων των εποχών. Λόγια για να περιγράψουν το μέγεθος του έργου και της προσφοράς του δεν υπάρχουν. Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα για να εμφανιστεί ζωντανά δύο συνεχόμενες μέρες 16 και 17 Μαϊου στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα αντίστοιχα.

Οι εντυπώσεις; Πολυδιάστατες

Ας ξεκινήσω από την περιγραφή του πολιτιστικού αυτού γεγονότος μέχρι και την εμφάνιση του Johnny Winter στην σκηνή. Το Principal είναι σχεδόν γεμάτο ως τις 22:00, την ώρα δηλαδή που ήταν προγραμματισμένο να εμφανιστεί το πρώτο support group μιας και στην αφίσα διαφημίζονται δύο support συγκροτήματα:

- οι BluesWire (Zάϊκος, Ζήσης, Βουράκης, Γουρζουλίδου) άτομα 4 και

- οι Nick & the Backbone (Ντονούσης, Αθανασιάδης, Παπάζογλου) άτομα 3.

σύνολο 7 άτομα support.

Η πρώτη εντύπωση; Το πρώτο support καθυστερεί 20' να εμφανιστεί στη σκηνή.

Η δεύτερη; Το πρώτο support είναι οι Blueswire χωρίς τον Μανώλη Βουράκη, τον οποίο εκτιμώ αφάνταστα ως κιθαρίστα, στη θέση του οποίου εμφανίστηκε για κάποια τραγούδια ένας μουσικός που έπαιζε φυσαρμόνικα, του οποίου το όνομα δεν συγκράτησα τη μια και μοναδική φορά που το είπε ο Ζάικος. Κάτι πιο σημαντικό θα έτυχε στον Μανώλη από το να παίξει support στον 64χρονο Johnny Winter.

Η τρίτη; Δεν υπήρξε δεύτερο support συγκρότημα!!! Ο μεγάλος και τρανός Ντονούσης θεώρησε οτι δεν είναι σημαντικό γεγονός να παίξει support σε μια συναυλιούλα που να ανοίγει κάποιον "τυχαίο" όπως ο 64χρονος Johnny Winter παρόλο που συμφώνησε να το κάνει (το λέει η αφίσα).

Η τέταρτη; Εμφανίζεται επιτέλους η μπάντα του Johnny Winter και ξεκινά να παίζει χωρίς αυτόν προκαλώντας μια γενικότερη ανησυχία η υποψία φιάσκου τύπου Ojos De Brujo Soundsystem!

Η πέμπτη και μεγαλύτερη; Ο Johnny Winter. Με την προσφώνηση του ονόματός του από τον drummer του συγκροτήματος εμφανίζεται στη σκηνή φανερά γηρασμένος και ταλαιπωρημένος, σα σκιά με καουμπόικο καπέλο, με μικρά γεροντίστικα βηματάκια, μη βλέποντας τη στιγμή να καθίσει στο καρεκλάκι που είχε στηθεί γι αυτόν στο κέντρο της σκηνής. Η όψη του είναι σαν αυτή της φωτογραφίας που βρίσκεται στο λήμμα Johnny Winter. Έπιασε, λοιπόν, μια Erlewine Lazer κιθάρα, κάθισε και έπαιξε όπως και όσο καλύτερα μπορούσε στην κατάστασή του* με θαυμάσιο ήχο, δυνατή ένταση και καλούτσικη φωνή! ΘΕΟΣ!!! Μακράν σκιά του πιο μέτριου εαυτού του, αλλά απολύτως δικαιολογημένα*. Στο encore προσπάθησε να παίξει και slide guitar και εν μέρει τα κατάφερε, αν κρίνω από την θερμότερη αντίδραση του αεικίνητου και πολύ καλού γενικότερα κοινού. Έβαλα και κάποια video συναυλιών του σαν φόρο τιμής στη μεγάλη του κιθαριστική κλάση:

Κάπως έτσι ήταν φέτος αλλά χωρίς τα μούσια:



Παλαιότερα: Δεν το χορταίνεις με τίποτα!!!! Highway 61



Ακόμη παλαιότερα: Johnny B Good!!!



... Τότε



... Muddy Waters & Johnny Winter - Going Down Slow




Επεξηγήσεις:
* Πάσχει από σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα στο δεξί χέρι, συχνή ασθένεια για κιθαρίστες, το οποίο κάποια στιγμή οδήγει σε παράλυση του καρπού. Επίσης, φημολογείται ότι πρόσφατα υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο στο Exeter Airport, καθώς και οτι πάσχει από τη νόσο Παρκινσον σε πρώιμο στάδιο. Το βέβαιο είναι οτι ήταν για πολλά χρόνια χρήστης ηρωίνης, αντικαταθλιπτικών χαπιών, αλκοολικός κ.λ.π. με εμφανείς και μη συνέπειες για τον ίδιο που καταγράφονται εδώ.

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

TΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ROCK ΖΕΙ!!!

Το αληθινό rock ζεί, ζεί και βασιλεύει στα πιο απίθανα μέρη!!!
Ένα κεφάτο και αυθεντικό rock party στήθηκε στις 05 Απριλίου στο bar "Θέα" στους Ν. Επιβάτες Θεσσαλονίκης με πρωταγωνιστή τον Γιοκαρίνη.
Εμάς τους τυχερούς που ενημερωθήκαμε για το γεγονός και χωρέσαμε στο μπαράκι αυτό, μας περίμεναν πολλές ευχάριστες εκπλήξεις, αδιανόητες για τα σημερινά δεδομένα των live rock εμφανίσεων:

Ευχάριστη έκπληξη (1) : Κατά την είσοδο στο μπαρ δεν μας ζητήθηκε να πληρώσουμε είσοδο ούτε 1 ευρώ.

Ευχάριστη έκπληξη (2) : Σε ελάχιστο χρόνο η ευχάριστη παρουσία της σερβιτόρας μας πλησίασε για να παραγγείλουμε ποτό και παρόλο που στο μαγαζί γινόταν χαμός κατά τη διάρκεια του live, η εξυπηρέτηση της ήταν άμεση και άψογη.

Ευχάριστη έκπληξη (3) : Ούτε στο πρώτο ποτό δεν πληρώσαμε αξία εισόδου ή εισιτήριο ούτε σε κανένα από τα 6 που ήπια μόνος μου και οι τιμές ήταν όχι απλά φυσιολογικές αλλά λογικότατες μιας και το ποτό άξιζε 7 ευρώ.

Ευχάριστη έκπληξη (4) : Γιοκαρίνης. Δεν έφερε δικό του συγκρότημα σαν τις φίρμες που κυκλοφορούν. Χώθηκε ανάμεσα στους "Χρονίρ" και τραγούδησε, έπαιξε πιάνο, ήπιε, γέλασε, γίναν όλοι μια παρέα, γίναμε και μεις μαζί τους, γίναν όλοι μια μπάντα όλο κέφι.

Ευχάριστη έκπληξη (5) : Γιοκαρίνης. Με τα τραγούδια τα δικά του, τα παλιά και τα καινούργια από τον δίσκο του "Ναυαγός μες στην Αθήνα".

Ευχάριστη έκπληξη (6) : Γιοκαρίνης. Τραγούδια ρεμπέτικα, τραγούδια του Παύλου, του Νικόλα, ότι γούσταρε η ψυχούλα του και η ψυχούλα μας, με την ίδια όρεξη και το ίδιο μεράκι.

Ευχάριστη έκπληξη (7) : Γιοκαρίνης & Χρονίρ: Ή ώρα ήταν 04:00 το πρωί όταν έφυγα και το συγκρότημα ¨Χρονίρ" και ο Γιοκαρίνης ακόμα παίζαν ακούραστα, με κέφι, ενέργεια και πάθος παρά το γεγονός οτι στο μαγαζί είχαν μείνει μόνο ελάχιστες παρέες και όλοι κομμάτια!!

Και άλλες εκπλήξεις μικρότερες και μεγαλύτερες τις οποίες για ευνόητους λόγους μετρημένους σε ml και σε vol % δεν συγκράτησα.

Αυτά τα happenings, στη μικρή και ταλαιπωρημένη από τους ανίκανους, τους άπληστους και τους αδιάφορους πόλη μας, συμβαίνουν μια φορά και δεν ξανασυμβαίνουν. Τυχεροί όσοι το ζήσαν, σωστός και μάγκας αποδείχθηκε στην συγκεκριμένη περίπτωση ο ιδιοκτήτης του Bar "Θέα", τυχεροί οι "Χρονίρ" που ζήσαν αυτή την εμπειρία και τους ζηλεύω γι' αυτό, αν και ήταν λίγάκι απροετοίμαστοι χωρίς όμως αυτό να επηρεάσει την ατμόσφαιρα και το κέφι που δημιουργήθηκε.

ΜΠΡΑΒΟ!!! ΜΠΡΑΒΟ!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Και μετά τι; Η μεταμόρφωση

Βρήκα δύο ποίηματάκια που είχα γράψει για μια φάση της ζωής που άλλοι προσπαθούν να ξεχάσουν και άλλοι όπως κι εγώ θέλουν να θυμούνται για πάντα.


Κι απ' τα λιμάνια αν έφυγες
να ανέβεις έκει πάνω
να σκαρφαλώνεις μήνες
να φτάσεις στην κορφή
Φωνή να βγάλεις σα κραυγή
και που να σκάν τα φάλτσα
να σκάνε πάνω στις πλαγιές
σκληρά σαν το διαμάντι
να αφήνουν ίχνη καθαρά
και να γυρίζουν πίσω
Και να 'ναι τα μάτια κόκκινα
ζεστά σαν φρέσκο αίμα
να 'ναι το σώμα σου στητό
το πιο ψηλό στο γκρέμι
Και τότε σάρκα ορέγεσαι
σάρκα γλυκιά να σκίζεις
Το δύσκολο δεν είναι να σωθείς
μα πίσω στα λιμάνια πως γυρίζεις.

-------------------------------------------------------------------


Νύχτα ...12 ετών
Μέσα σε τρύπα ζωντανή
καπνός
πάνω σε ξύλο ποτισμένο με χίλιες ιστορίες
γυάλινες τρύπες
Να πέσεις μέσα, το ζητάς ...
για να χαθείς για λίγο
να μη σε βλέπει φως
να μη σε βλέπει ο εαυτός σου
να μη σε βλέπει ούτε ο Θεός, ποιός;
Κανείς να μη μιλάει
ένα τραγούδι ακούγεται
κι αυτό στριφογυρίζει
κι η σκιά που στέκει εμπρός σου
κάτι να σου θυμίζει
διάλεξες
και της χαμογελάς...

---------------------------------------------------------------